Hristiyanlık nedir ve Hristiyanlar neye inanır?

Hristiyanlık nedir ve Hristiyanlar neye inanır?

Hristiyanlığın ana inançları 1. Korintliler 15:1-31’de özetlenmiştir. İsa bizim günahlarımız için ölmüş, gömülmüş ve diriltilmiş olduğundan Kendisini imanla kabul eden herkese kurtuluş sunmaktadır. Dini uygulamalardan çok Tanrı’yla bir ilişki hakkında olan Hristiyanlık bütün diğer inançlardan farklıdır. Bir Hristiyan’ın hedefi, “yap”lar ve “yapma”lardan oluşan bir listeyi yerine getirmek yerine, Tanrı’yla yakın bir ilişki geliştirmektir. Bu ilişki, İsa Mesih’in gerçekleştirdiği iş ve Kutsal Ruh’un hizmeti sayesinde mümkün kılınmıştır.

Bu ana inançların ötesinde, Hristanlığın ne olduğunu ve Hristiyanlığın neye inandığını gösteren birçok başka öğe daha vardır ya da var olmalıdır. Hristiyanlar, Kutsal Kitap’ın esinlendirilmiş, “Tanrı’nın nefesi tarafından verilmiş” olan Tanrı Sözü ve onun öğretisinin de iman ve uygulamayla ilgili her alanda nihai yetkili olduğuna inanır (2. Timoteos 3:16 2, 2. Petrus 1:20-213 ). Hristiyanlar tek Tanrı’nın, Baba, Oğul (İsa Mesih) ve Kutsal Ruh olmak üzere üç Kişide var olduğuna inanırlar.

Hristiyanlar insanlığın özel olarak Tanrı’yla bir ilişkiye sahip olmak üzere yaratıldığına ancak günahın bütün insanları Tanrı’dan ayırdığına inanır (Romalılar 3:234, 5:125). Hristiyanlık, İsa Mesih’in yeryüzünde tamamen Tanrı, buna karşın tamamen insan olarak yaşadığını (Filipililer 2:6-116) ve çarmıhta öldüğünü öğretir. Hristiyanlar, Mesih’in ölümünden sonra gömüldüğüne, dirildiğine ve şimdi de sonsuza dek inanlılar için duada aracılık ederek Baba’nın sağında oturduğuna inanır (İbraniler 7:257). Hristiyanlık, İsa’nın çarmıhtaki ölümünün bütün insanların günah borcunu tamamen ödemek için yeterli olduğunu ve Tanrı’yla insan arasındaki bozulmuş ilişkiyi düzeltenin de bu olduğunu bildirir (İbraniler 9:11-148; İbraniler 10:109; Romalılar 5:810; Romalılar 6:2311).

Hristiyanlık, bir insanın kurtulması ve öldükten sonra Cennet’e girebilmesi için tamamen Mesih’in çarmıhta tamamlayarak bitirdiği işe iman etmesi gerektiğini öğretir. Eğer biz Mesih’in bizim yerimize öldüğüne ve bizim günahlarımızın bedelini ödediğine ve sonra da dirildiğine inanırsak kurtuluruz. Kimse kurtuluşu hak etmek için bir şey yapamaz. Kendi kendimize Tanrı’yı hoşnut etmek için “yeterince iyi” olamayız çünkü hepimiz günahkârız (Yeşaya 53:612:, Yeşaya 64:6-713 ). Bütün işi Mesih yapmış olduğundan bizim bu konuda yapabileceğimiz başka hiçbir şey yoktur! İsa, çarmıha geriliyken, kurtarma işinin tamamlandığını belirtmek için “Tamamlandı!” demişti (Yuhanna 19:3014).

Hristiyanlığa göre, kurtuluş eski günahlı doğadan özgürlük ve Tanrı’yla doğru bir ilişki kurma özgürlüğüdür. Daha önce günahın kölesiyken şimdi Mesih’in köleleri haline geldik (Romalılar 6:15-2215). İnanlılar yeryüzünde günahlı bedenleriyle yaşadıkları sürece sürekli olarak günahla mücadele edeceklerdir. Ancak Hristiyanlar, Tanrı Sözü’nü etüt edip orada yazılı olanları hayatlarına uyarlayarak ve Kutsal Ruh’un yönetimi altında olarak yani her gün karşılaştıkları durumlarda Ruh’un yönetimine boyun eğerek günahla mücadelelerinde zafer kazanabilirler.

Bu yüzden, birçok dini sistem bir insanın belirli şeyleri yapmasını ya da yapmamasını talep ederken Hristiyanlık Mesih’in bizim günahlarımız için çarmıhta ölüp dirildiğine inanmakla ilgilidir. Günah borcumuz ödenmiştir ve Tanrı’yla paydaşlık içinde olabiliriz. Günahlı doğamız üzerinde zafer kazanabilir ve Tanrı’yla paydaşlık ve O’na itaat içinde yaşayabiliriz. Kutsal Kitap’a uygun gerçek Hristiyanlık budur.

Dipnotlar:

  1. Şimdi, kardeşler, size bildirdiğim, sizin de kabul edip bağlı kaldığınız Müjde’yi anımsatmak istiyorum. Size müjdelediğim söze sımsıkı sarılırsanız, onun aracılığıyla kurtulursunuz. Yoksa boşuna iman etmiş olursunuz. Aldığım bilgiyi size öncelikle ilettim: Kutsal Yazılar uyarınca Mesih günahlarımıza karşılık öldü, gömüldü ve Kutsal Yazılar uyarınca üçüncü gün ölümden dirildi.
    (1 Korintliler 15:1-3) ↩︎

  2. Kutsal Yazılar’ın tümü Tanrı esinlemesidir ve öğretmek, azarlamak, yola getirmek, doğruluk konusunda eğitmek için yararlıdır.
    (2 Timoteos 3:16) ↩︎

  3. Öncelikle şunu bilin ki, Kutsal Yazılar’daki hiçbir peygamberlik sözü kimsenin özel yorumu değildir.
    (2 Petrus 1:20) ↩︎

  4. Çünkü herkes günah işledi ve Tanrı’nın yüceliğinden yoksun kaldı.
    (Romalıar 3:23) ↩︎

  5. Günah bir insan aracılığıyla, ölüm de günah aracılığıyla dünyaya girdi. Böylece ölüm bütün insanlara yayıldı. Çünkü hepsi günah işledi.
    (Romalıar 5:12) ↩︎

  6. Mesih, Tanrı özüne sahip olduğu halde, Tanrı’ya eşitliği sımsıkı sarılacak bir hak saymadı. Ama kul özünü alıp insan benzeyişinde doğarak ululuğunu bir yana bıraktı. İnsan biçimine bürünmüş olarak ölüme, çarmıh üzerinde ölüme bile boyun eğip kendini alçalttı. Bunun için de Tanrı O’nu pek çok yükseltti ve O’na her adın üstünde olan adı bağışladı. Öyle ki, İsa’nın adı anıldığında gökteki, yerdeki ve yer altındakilerin hepsi diz çöksün ve her dil, Baba Tanrı’nın yüceltilmesi için İsa Mesih’in Rab olduğunu açıkça söylesin.
    (Filipililer 2:6-11) ↩︎

  7. Bu nedenle O’nun aracılığıyla Tanrı’ya yaklaşanları tümüyle kurtaracak güçtedir. Çünkü onlara aracılık etmek için hep yaşamaktadır.
    (İbraniler 7:25) ↩︎

  8. Ama Mesih, gelecek iyi şeylerin başkâhini olarak ortaya çıktı. İnsan eliyle yapılmamış, yani bu yaratılıştan olmayan daha büyük, daha yetkin çadırdan geçti. Tekelerle danaların kanıyla değil, sonsuz kurtuluşu sağlayarak kendi kanıyla kutsal yere ilk ve son kez girdi. Tekelerle boğaların kanı ve serpilen düve külü murdar olanları kutsal kılıyor, bedensel açıdan temizliyor. Öyleyse sonsuz Ruh aracılığıyla kendini lekesiz olarak Tanrı’ya sunmuş olan Mesih’in kanının, diri Tanrı’ya kulluk edebilmemiz için vicdanımızı ölü işlerden temizleyeceği ne kadar daha kesindir!
    (İbraniler 9:11-14) ↩︎

  9. Tanrı’nın bu isteği uyarınca, İsa Mesih’in bedeninin ilk ve son kez sunulmasıyla kutsal kılındık.
    (İbraniler 10:10) ↩︎

  10. Tanrı ise bizi sevdiğini şununla kanıtlıyor: Biz daha günahkârken, Mesih bizim için öldü.
    (Romalıar 5:8) ↩︎

  11. Çünkü günahın ücreti ölüm, Tanrı’nın armağanı ise Rabbimiz Mesih İsa’da sonsuz yaşamdır.
    (Romalıar 6:23) ↩︎

  12. Hepimiz koyun gibi yoldan sapmıştık, Her birimiz kendi yoluna döndü. Yine de RAB hepimizin cezasını ona yükledi.
    (Yeşaya 53:6) ↩︎

  13. Hepimiz murdar olanlara benzedik, Bütün doğru işlerimiz kirli âdet bezi gibi. Yaprak gibi soluyoruz, Suçlarımız rüzgar gibi sürükleyip götürüyor bizi. Adınla sana yakaran, sana tutunmak için çaba gösteren yok; Çünkü bizden yüz çevirdin, Suçlarımız yüzünden bizi tükettin.
    (Yeşaya 64:6-7) ↩︎

  14. İsa şarabı tadınca, “Tamamlandı!” dedi ve başını eğerek ruhunu teslim etti.
    (Yuhanna 19:30) ↩︎

  15. Öyleyse ne diyelim? Yasa’nın yönetimi altında değil de, Tanrı’nın lütfu altında olduğumuz için günah mı işleyelim? Kesinlikle hayır! Söz dinleyen köleler gibi kendinizi kime teslim ederseniz, sözünü dinlediğiniz kişinin köleleri olduğunuzu bilmez misiniz? Ya ölüme götüren günahın ya da doğruluğa götüren sözdinlerliğin kölelerisiniz. Ama şükürler olsun Tanrı’ya! Eskiden günahın köleleri olan sizler, adandığınız öğretinin özüne yürekten bağlandınız. Günahtan özgür kılınarak doğruluğun köleleri oldunuz. Doğanızın güçsüzlüğü yüzünden insan ölçülerine göre konuşuyorum. Bedeninizin üyelerini ahlaksızlığa ve kötülük yapmak üzere kötülüğe nasıl köle olarak sundunuzsa, şimdi de bu üyelerinizi kutsal olmak üzere doğruluğa köle olarak sunun. Sizler günahın kölesiyken doğruluktan özgürdünüz. Şimdi utandığınız şeylerden o zaman ne kazancınız oldu? Onların sonucu ölümdür. Ama şimdi günahtan özgür kılınıp Tanrı’nın kulları olduğunuza göre, kazancınız kutsallaşma ve bunun sonucu olan sonsuz yaşamdır.
    (Romalıar 6:15-22) ↩︎